معاون سازمان منابع طبیعی و آبخیزداری گفت: در عصر جدید برای موفقیت پروژه‌های منابع طبیعی از جمله طرح کاشت یک میلیارد درخت باید از فناوری‌های نوین، هوشمندسازی و هوش مصنوعی بهره برد.

به گزارش آب و غذا به نقل از مهر ، «نقی شعبانیان» در پنجاه و نهمین جلسه هفتگی طرح مردمی کاشت یک میلیارد درخت بر هوشمندسازی پروژه‌های منابع طبیعی تاکید کرد و افزود: پروژه‌ها و طرح‌های منابع طبیعی مانند طرح مردمی کاشت یک میلیارد درخت، طرح‌های بخش جنگل و آمایش سرزمین از فناوری‌های نوین و هوش مصنوعی بی‌بهره نخواهند بود.

سازمان منابع طبیعی و آبخیزداری کشور در این مسیر از جمله در زمینه پنجره واحد مدیریت زمین و سامانه‌های پایش و رصد عرصه‌ها گام‌های خوبی برداشته است.

شعبانیان در مورد بحث اقتصاد دیجیتال در برنامه هفتم توسعه نیز گفت: ارزش‌های غیر بازاری منابع طبیعی مانند تولید اکسیژن، جلوگیری از فرسایش خاک و رسوب گرد و غبار در برنامه‌های کلان اقتصادی ضعیف جلوه داده می‌شود.

وی خواستار آن شد که ارزش‌های غیر بازاری جنگل‌ها، مراتع و بیابان‌ها در اقتصاد دیجیتالی در قالب برنامه هفتم توسعه لحاظ شود.

در این جلسه مشاور وزیر آموزش و پرورش ضمن معرفی ظرفیت‌های شبکه اجتماعی دانش‌آموزان (شاد) گفت: با توجه به حضور حدود ۱۲ میلیون دانش‌آموز کنشگر و فعال در فضای مجازی، می‌توانیم برای آنها به ویژه در مورد طرح مردمی کاشت یک میلیارد درخت، تولید محتوا کنیم.

«علی باقرزاده» احراز هویت، پیام‌رسان، ارتباط زنده صوتی و تصویری، کتابخانه، ویکی بین و ویدئو گردی را از خدمات شبکه اجتماعی شاد برشمرد و اذعان داشت: تمام محتواها به صورت رایگان در اختیار کاربران قرار می‌گیرد و از این رو فرصت استثنایی برای آموزش و مشارکت به وجود می‌آورد.

وی با بیان این که در این شبکه اجتماعی دانش‌آموزی تاکنون رویدادهای مختلفی پس از فراگیری کرونا برگزار شده است، تصریح کرد: رویداد مربوط به طرح مردمی کاشت یک میلیارد درخت را می‌توان از طریق این شبکه برگزار کرد.

در این شبکه اجتماعی ۷.۵ میلیون گروه و کلاس داریم و ۳۰۰ هزار نفر به طور همزمان می‌توانند با هم ارتباط زنده تصویری برقرار کنند.

وی پایداری از آب و خاک، حفظ منابع طبیعی و اکوسیستم‌ها و پایداری زمین را مأموریت انسان‌ها عنوان و تاکید کرد: این مأموریت و اجرای آن یک کلید دارد و آن آموزش و یادگیری است.

باقرزاده درباره اهمیت یادگیری و آموزش گفت: افرادی که یادگیری نمی‌کنند یا آسیب دیده، آسیب‌پذیر و یا آسیب‌رسان می‌شوند و خسارت‌های زیادی به جامعه وارد می‌کنند.

وقتی یادگیری نمی‌کنیم به همان اندازه ممکن است منشأ ایجاد تغییرات مضر در پیرامون خود از جمله در منابع طبیعی، آب، خاک و گونه‌های ارزشمند گیاهی و جانوری باشیم.

تمدن‌هایی که نتوانستند یاد بگیرند و حلقه‌های دوم و سوم یادگیری را برای خود ایجاد کنند، پایدار نماندند.