رئیس مرکز تحقیقات آرتمیا گفت: بیش از ۹۵ درصد نیاز کشور به آرتمیا وارداتی است و بخش عمده آن برای تکثیر و پرورش میگو مصرف می‌شود؛ اما تحقیقات برای تولید داخلی با فناوری‌های نوین در حال انجام است.
به گزارش آب و غذا به نقل از ایانا ، با بیان این‌که نیاز کشور به آرتمیا سالانه حدود ۴۰ تن سیست و ۳۰۰ تن زی‌توده است؛ اظهار داشت: بیش از ۹۵ درصد این میزان از طریق واردات تأمین می‌شود که این نیاز با افزایش رشد تولید در آبزی پروری رو به افزایش خواهد بود.
لزوم مطالعه برای بهره‌برداری تجاری
رئیس مرکز تحقیقات آرتمیا با اشاره به این‌که بیش از ۶۰ درصد نیاز آبزی‌پروری کشور به سیست آرتمیا در تکثیر و پرورش میگو مصرف شده و مابقی در پرورش ماهیان زینتی، خاویاری، دریایی و سایر آبزیان کاربرد دارد؛ افزود: در حال حاضر تولید و بهره‌برداری تجاری از آرتمیا با استفاده از پساب آب‌شیرین‌کن‌ها، به دلیل متغیر بودن کیفیت این پساب‌ها امکان‌نا‌پذیر بوده و نیاز به مطالعات بنیادی و کاربردی دارد؛ اما مقدمات این تحقیقات با حمایت مؤسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور آغاز شده است.
اجرای پروژه تحقیقاتی مشترک
نکویی‌فرد با معرفی پروژه تحقیقاتی مشترک بین مرکز تحقیقات آرتمیا و پژوهشکده اکولوژی خلیج فارس تحت عنوان «امکان‌سنجی کاهش غلظت آلاینده‌ها در خروجی واحدهای آب‌شیرین‌کن ساحلی به روش زیستی»، گفت: این پروژه در حال انجام بوده و نتایج آن پس از اتمام مطالعات منتشر خواهد شد.
بررسی‌های فنی نشان می‌دهد پرورش آرتمیا با پساب آب‌شیرین‌کن‌ها در صورت مدیریت صحیح، می‌تواند بازده اقتصادی و زیست‌محیطی مطلوبی داشته باشد.
مزایا و چالش‌های استفاده از پساب
نکویی‌فرد با اشاره به این‌که نتایج تحقیقات داخلی و مطالعات بین‌المللی در سال‌های ۲۰۰۱، ۲۰۰۵ و ۲۰۱۵ نشان می‌دهد پساب آب‌شیرین‌کن‌ها محیط پرورشی مناسبی برای آرتمیا بوده و حتی رشد و بقای آن را بهبود می‌بخشد؛ خاطرنشان کرد: اما این محیط نیازمند تنظیم شوری و افزودن مکمل‌های غذایی است و نیز بالا بودن میزان فلزات سنگین در پساب می‌تواند اثر منفی بر رشد آرتمیا داشته باشد.
دستاوردهای مرکز تحقیقات آرتمیا
رئیس مرکز تحقیقات آرتمیا از بهینه‌سازی پرورش و تولید آرتمیا در استخرهای خاکی، دستیابی به فناوری زیستی پرورش در استخرهای ژئوممبران، راه‌اندازی پایلوت تولید در آران و بیدگل کاشان، اجرای استخرهای ترویجی در سطح ۱۰ هکتار، تحویل بیوتکنیک تولید به اتحادیه مجتمع ۲۰۰ هکتاری فسندوز میاندوآب و نیز پتانسیل یابی و تولید زی‌توده آرتمیا در آب‌های نامتعارف کشور به‌عنوان اقدامات این مرکز نام برد و افزود: همچنین دستورالعمل‌های فرآوری و بسته‌بندی آرتمیا تدوین شده و یک قرارداد توسعه فناوری با شرکت فناور برای تولید در سیستم گلخانه‌ای منعقد شده است.
ظرفیت تولید در کشور و چشم‌انداز خودکفایی
نکویی‌فرد با اشاره به تفاوت انواع آب‌شیرین‌کن‌ها و کیفیت پساب آن‌ها، هرگونه برآورد دقیق میزان تولید آرتمیا را بدون تحقیقات اولیه و اخذ مجوزهای مربوطه ناممکن دانست و گفت: اما در صورت مثبت بودن نتایج، می‌توان سالانه در هر هکتار استخر خاکی حداقل یک تن سیست و ۱۵ تن زی‌توده زنده آرتمیا تولید کرد و با توجه به منابع آب شور کشور، توسعه این فناوری پس از انجام مطالعات می‌تواند دسترس‌پذیر بوده و دستیابی به خودکفایی لازم نیز ممکن خواهد شد.
برنامه‌های آینده برای توسعه فناوری
رئیس مرکز تحقیقات آرتمیا با بیان این‌که در سه سال اخیر یک مورد تجاری‌سازی، پنج فناوری قابل تجاری‌سازی و یک انتقال فناوری در این مرکز انجام شده است؛ افزود: همچنین شناسایی آب‌های نامتعارف کشاورزی، امکان‌سنجی کاهش آلاینده‌های پساب آب‌شیرین‌کن‌ها باَ استفاده از جلبک و آرتمیا، بهینه‌سازی پرورش در استخرهای خاکی و ژئوممبران و پرورش متراکم در سیستم‌های مدار بسته و گلخانه‌ای از جمله طرح‌هایی است که برای آینده برنامه‌ریزی و در حال اجرا بوده و نیازمند حمایت مالی دستگاه‌های متولی توسعه صنعت آبزی‌پروری است.