شرکتی دانش‌بنیان با تولید ساشه‌های نانوجاذب اتیلن، جهت افزایش ماندگاری محصولات کشاورزی و کاهش ضایعات قدم برداشته است. این فناوری نوین، علاوه بر حفظ
کیفیت میوه‌ها و سبزیجات، با ظرفیت تولید سالانه بیش از ۵۰۰ میلیون ساشه می‌تواند به رونق صادرات غیر نفتی ایران نیز کمک کند.
به گزارش آب و غذا به نقل از ایرنا ، در حالی که بخش قابل توجهی از محصولات کشاورزی ایران به دلیل کمبود زیرساخت‌های نگهداری مناسب از بین می‌روند، استفاده از
فناوری‌های نوین مانند نانوجاذب‌ها، راهکاری موثر برای افزایش بهره‌وری و پایداری در زنجیره تامین است. این شرکت دانش‌بنیان با تکیه بر دانش نانو، ساشه‌هایی تولید کرده
که با جذب گاز اتیلن، فرایند رسیدن و فساد میوه‌ها، سبزیجات و گل‌ها را به تاخیر می‌اندازند.
گاز اتیلن به طور طبیعی در میوه‌ها و سبزیجات تولید می‌شود و به عنوان هورمون رسیدن عمل می‌کند. تجمع این گاز در محیط بسته، سرعت رسیدن میوه را افزایش داده و
به فساد آن منجر می‌شود. ساشه‌های نانوجاذب اتیلن با جذب این گاز، زمان ماندگاری محصولات را به طور چشمگیری افزایش می‌دهند.
این ساشه‌ها که ظاهری شبیه به ساشه‌های سیلیکاژل دارند، حاوی یک تا پنج گرم مواد جاذب نانوساختار هستند. این مواد می‌توانند از ترکیبات نانویی خالص یا کامپوزیت‌های
پلیمری و زئولیتی (به شکل پودر، گرانول یا اکسترود) تهیه شوند و بر اساس نوع محصول، حجم بار، مدت نگهداری و شرایط صادرات، به طور اختصاصی برای مشتری طراحی
می‌شوند.
مشتریان اصلی این ساشه‌ها، واحدهای سورتینگ میوه، شرکت‌های صادراتی و عرضه‌کنندگان گل و صیفی‌جات هستند و استفاده از آنها به ویژه در صادرات محصولاتی
مانند کیوی، توت‌فرنگی، گیلاس، انار و فلفل دلمه‌ای، می‌تواند کاهش ضایعات، افزایش رضایت مشتریان و بهبود برند صادراتی ایران را به دنبال داشته باشد.
افزایش زمان ماندگاری، قیمت مناسب و کیفیت برتر، از مهم‌ترین مزایای رقابتی این محصول نسبت به نمونه‌های مشابه خارجی است.
با توجه به چالش‌های روزافزون مانند رشد جمعیت، تغییرات اقلیمی و فشارهای اقتصادی ناشی از ضایعات پس از برداشت، توسعه راهکارهایی برای افزایش ماندگاری
محصولات کشاورزی امری ضروری است. ساشه‌های نانوجاذب اتیلن نه تنها می‌توانند از هدر رفت منابع جلوگیری کنند، بلکه ارزش افزوده بالایی برای زنجیره تولید و صادرات
کشور ایجاد خواهند کرد.