سال‌هاست که گیلان به عنوان یکی از محبوب‌ترین مقاصد گردشگری ایران شناخته می‌شود؛ تا جایی که در تعطیلات نیمه شهریور امسال استان گیلان با ۲ میلیون جمعیت میزبان بیش از ۳ میلیون گردشگر بوده است.
وبگاه آب و غذا به نقل از گیل خبر ، با این حال این بهشت سبز به تدریج در حال تبدیل شدن به صحنه‌ای زننده از کوه های زباله در دل طبیعت و نزاع‌های اجتماعی است.
در ابتدای سال جاری درگیری تعدادی از افراد غیربومی با سلاح سرد در میدان زرجوب رشت، سه شهروند را راهی بیمارستان کرد و در چند روز اخیر قتل زن ۴۰ ساله باردار و زخمی شدن هشت نفر دیگر سر جای پارک در گیسوم تالش اتفاق افتاد.
افزایش تنش میان بومیان و گردشگران تنها محصول فرهنگ میزبانی یا مهمان‌نوازی نیست، بلکه بیش از هر چیز ناشی از فقدان زیرساخت‌های حداقلی در حوزه گردشگری و ناتوانی مدیران در پیش‌بینی حجم ورود مسافران است.
دکتر رضا علیزاده، استاد جامعه‌شناسی و عضو هیئت علمی دانشگاه گیلان گفت: وقتی مهمان به خانه شما می‌آید، باید برای حضورش آماده باشید؛ از غذا گرفته تا جای خواب و امکانات اولیه. در گیلان این شرایط فراهم نشده است. شهری مثل رشت با ورود این حجم خودرو به سادگی قفل می‌شود. مسافران نه جای پارک دارند، نه امکان اقامت استاندارد، نه حتی سطل زباله‌ای در بسیاری از نقاط برای مدیریت زباله‌هایشان.
واقعیت این است که بسیاری از مسافران، برخلاف تصورات رایج، نه به هتل‌ها و بوم‌گردی‌ها می‌روند و نه هزینه‌های بالای اقامت رسمی را می‌پردازند. نتیجه، اشغال فضاهای عمومی، ماندن در پارک‌ها، افزایش زباله در روستاها و جاده‌ها و ایجاد نارضایتی برای بومیان است. به این ترتیب، یک چرخه معیوب شکل می‌گیرد: ورود بی‌برنامه گردشگر، فشار بر زیرساخت‌های شهری و روستایی، نارضایتی میزبانان، تنش و درگیری و کاهش امنیت اجتماعی.
در حالی که گردشگری می‌تواند موتور محرک اقتصاد گیلان باشد، نبود برنامه‌ریزی آن را به منبع بحران تبدیل کرده است. پرسش اصلی این است: چرا استانی که هر تابستان میزبان میلیون‌ها مسافر است، همچنان با کمبودهای ابتدایی مثل پارکینگ، ترافیک، و مدیریت پسماند دست‌وپنجه نرم می‌کند؟ در گیلان نیاز به نگاه ملی وجود دارد. در غیر این صورت، هر سال تابستان با انبوهی از تنش‌ها و درگیری‌ها مواجه خواهیم بود.