یک متخصص علوم و صنایع غذایی می‌گوید: در نگهداری طولانی‌مدت عسل به تدریج و با گذشت زمان ترکیبی سمی به نام هیدروکسی متیل فورفورال در این محصول زیاد می شود و هر چه مدت زمان نگهداری و دمای محیط بیشتر باشد بر میزان این ترکیب افزوده می شود. در نتیجه هر عسل تاریخ مصرف مشخصی دارد و نباید خارج از این محدوده زمانی استفاده شود.
به گزارش آب و غذا به نقل از خبرآنلاین ، در بسیاری از شبکه های مجازی، خبرهای ضد و نقیض و غیرعلمی در مورد عسل در حال انتشار است و جالب تر اینکه شبکه های منتسب به طب سنتی در حال دامن زدن به ترویج باورهای قدیمی و نادرست و منسوخ شده ای در مورد عسل هستند و هشدارهای زیادی در این خصوص به گوش می رسد.
دکتر نسرین مویدنیا، متخصص علوم و صنایع غذایی می‌گوید: یکی از اخبار منتشر شده در فضای مجازی این است که گفته می شود عسل فسادپذیر نیست و می توان آن را در مدت زمان طولانی نگهداری کرد. اما لازم است بدانید در طی نگهداری عسل به تدریج و با گذشت زمان ترکیبی سمی به نام هیدروکسی متیل فورفورال در این محصول زیاد می شود و هر چه مدت زمان نگهداری و دمای محیط بیشتر باشد بر میزان این ترکیب افزوده می شود. در نتیجه هر عسل تاریخ مصرف مشخصی دارد و نباید خارج از این محدوده زمانی استفاده شود.
این متخصص توصیه می کند، ملاک تشخیص عسل تقلبی از طبیعی را پارامترهایی که در استاندارد تعریف شده تعیین می‌کند و برخلاف باور عامه مردم و مطالبی که در مورد چگونگی تشخیص عسل تقلبی از عسل اصل منتشر می شود، صرفا یک آزمایشگاه معتبر می‌تواند به شکل علمی ترکیبات عسل را مورد سنجش قرار داده و نوع اصل را از تقلبی متمایز کند و تاکنون هیچ روش خانگی برای سنجش این موضوع تایید نشده است.
باور و اخبار نادرستی که در حال انتشار بین مردم است اینکه عسل را با چای، شیر یا آب داغ نباید مصرف کرد، چون تبدیل به ترکیب سمی می شود. دکتر مویدنیا می گوید: با توجه به مقدار اندک عسلی که با آب، چای یا شیر داغ ترکیب می شود و همچنین با توجه به دمای زیر ۱۰۰ درجه سانتی گراد نوشیدنی های داغ، نمی توان گفت که ترکیبی سمی در این نوشیدنی ایجاد می شود. اما عسل های کهنه، رست بسته، کریستاله یا شکرک زده ای است که اغلب به صورت خانگی یا توسط عرضه کنندگان، حرارت داده می شوند تا به حالت رقیق و روان اولیه تغییر شکل دهند قطعا حاوی میزان بالایی ترکیب سمی هستند که هر چقدر دما بالاتر باشد، واکنش تشکیل این ترکیب سریعتر انجام می شود.
در بسیاری از نشریات و مقالات علمی و همچنین بر روی بسته بندی اغلب عسل ها مندرج است که به خردسالان زیر یکسال عسل داده نشود. دکتر مویدنیا می گوید: احتمال وجود اسپور کلستریدیوم بوتولینم در عسل وجود دارد. اسپور این باکتری در خاک موجود است و با وزش باد می تواند بر روی بدن زنبور یا گلهایی که زنبور از شهد آن می مکد بنشیند و به نوعی وارد عسل شود. ورود این اسپور به بدن افراد بالغ مشکلی ایجاد نمی کند چون اسپور این باکتری به واسطه باکتری های قوی تر روده سرکوب و سمی تولید نمی شود. اما در خردسالان زیر یکسال چون روده فاقد باکتری های قوی است احتمال رشد اسپور در روده و جوانه زدن و تولید سم بوتولینم و در نهایت مسمومیت بوتولیسم در نوزادان وجود دارد.