یک محقق مرکز تحقیقات جهاد کشاورزی اصفهان اعلام کرد: برای مقابله با بحران منابع آب و نیاز شدید به علوفه، کشت جو «قصیل» راهکاری مؤثری برای مدیریت بهینه آب در زراعت و تامین کمبود علوفه سیلویی کشور است.
به گزارش آب و غذا به نقل از ایرنا ، مهرداد محلوجی گفت: با کشت جوی قصیل(علوفه سبز جو) می‌توان کمبود علوفه سیلویی کشور را تا میزان هشت میلیون تن در سال تامین کرد.
کشت جوی قصیل از نظر استفاده بهینه از منابع آب و خاک، تولید علوفه و ملاحظات محیط زیستی مزیت دارد و کشت آن در کلیه مناطق کشور اعم از سردسیر، معتدل یا گرمسیر نیز امکانپذیر است .
در شرایط کنونی که منابع آب بشدت محدود شده و فشار بر تأمین علوفه افزایش یافته، جوی قصیل بعنوان یک گزینه برتر در کشاورزی پایدار مطرح است. زیرا این علوفه سبز بدلیل داشتن مواد خشبی(مواد خوراکی که ۱۸ درصد فیبر دارد) اندک، قابلیت هضم مناسب، پروتیین خام زیاد و خوش خوراکی برای دام، حائز اهمیت است.
وی قابلیت تولید علوفه با کیفیت بالا به صورت تَر و خشک برای دام‌های مختلف و ذخیره در سیلو بدون نیاز به افزودنی‌های شیمیایی را از ویژگی‌های برجسته جوی قصیل اعلام کرد و گفت: این امر نه تنها از لحاظ اقتصادی به‌صرفه است، بلکه به حفظ محیط زیست نیز کمک می‌کند.
بهترین زمان کاشت این علوفه را اواسط آبان و بهترین زمان برداشت را اوایل تا اواسط اردیبهشت اعلام و به کشارزان توصیه کرد: از ارقام مناسب مثل مهتاب و ارمغان که حدود ۵۵ تا ۶۵ تن در هکتار علوفه سبز تولید می‌شود، استفاده کنند.
وی با مقایسه جو قصیل با ذرت علوفه‌ای گفت: جوی قصیل با نیاز آبی کمتر(۳ تا ۴ هزار مترمکعب در برابر ۸ تا ۱۰ هزار مترمکعب برای ذرت) و تحمل بالای شوری، گزینه‌ای خوبی برای مناطق دارای منابع آبی محدود است، این محصول بطور مؤثری کارایی تولید ماده خشک و پروتئین را افزایش می‌دهد و به کاهش فشار بر سایر منابع غذایی دام کمک می‌کند.
این محقق اصفهانی، خالی کردن به موقع زمین(حدود یک ماه زودتر از جو دانه‌ای) و امکان استفاده از زمین برای کشت بعدی و همچنین صرفه‌جویی و مدیریت بهینه در مصرف آب بصورت یک تا دو بار آبیاری را از دیگر مزایای کشت این نوع جو عنوان کرد.
جوی قصیل بدلیل برداشت به‌موقع قبل از رسیدن علف‌های هرز به مرحله تولید بذر، می‌تواند به کنترل علف‌های هرز هم کمک کند و نیاز به استفاده از علف‌کش‌ها را کاهش دهد.
تولید جوی قصیل بصورت سیلوی کیسه‌ای و مکعب، می‌تواند به کاهش ضایعات و افزایش اشتغال در مناطق روستایی کمک کند و این فرآوری امکان ارسال علوفه به مناطق دیگر را نیز راحت‌تر می سازد، بطوری که تولیدکنندگان دام از فواید این محصول بهره‌مند شوند.
وی زمان مناسب برای بدست آوردن بالاترین درصد ماده خشک و قابلیت هضم مناسب مواد مغذی علوفه جو را در ابتدای خمیری شدن دانه‌ها دانست و گفت: بهترین میزان قابلیت هضم مواد آلی به همراه ماده خشک و کربوهیدرات محلول در آب کافی در مرحله خمیری نرم تا خمیری کامل جو مشاهده می‌شود.
به منظور استفاده بهینه از این علوفه و کاهش ضایعات و اتلاف در مرحله حمل و نقل و انبارداری، باید این محصول پس از برداشت، سریع سیلو شده یا مورد فرآوری قرار گیرد و بصورت پلت یا مکعب خوراکی قصیل جو یا خوراک کامل تبدیل شود.
این علوفه در مناطقی که تولید قصیل جو بیش از نیاز منطقه باشد، علوفه تولیدی می‌تواند بصورت سیلوی کیسه‌ای(Silage bag)، پلت قصیل یا مکعب آن تبدیل و به مناطق دیگر برای مصرف ارسال شود که این امر خود موجب اشتغالزایی روستائیان و کشاورزان خواهد شد.
در مجموع، کشت جوی قصیل با مزایای قابل توجه خود از جمله تأمین علوفه باکیفیت، بهینه‌سازی مصرف آب و کاهش عوارض زیست‌محیطی، بعنوان راهکاری پایدار و مؤثر در کشاورزی و مدیریت منابع طبیعی شناخته می‌شود.